dimanche 1 août 2010

Η Αγαπη θεραπευει την ψυχωση...

JE M'APPELLE ELISABETH Films - Comédie dramatique
france 3
Origine : France. (2006)
Scénario : Guillaume Laurant.
Musique : Philippe Sarde.
Réalisation : Jean-Pierre Améris.
Distribution : Alba-Gaïa Kraghede Bellugi (Betty), Jean-Paul Rouveray (Un gendarme), Patrick Pierron (Un gendarme), Stéphane Freiss (Régis), Yolande Moreau (Rose), Maria De Medeiros (Mado), Benjamin Ramon (Yvon), Lauriane Sire (Agnès), Olivier Cruveiller (L'instituteur), Virgile leclaire (Quentin), Daniel Znyk (L'homme du chenil).

Date : 31/07/2010
Horaire : 23H55 - 01H25
Durée : 90 mn

Betty, dix ans, a peur des fantômes et des recoins obscurs. Lorsque sa soeur Agnès, d'un an son aînée, s'en va en pension, Betty se retrouve seule entre ses parents, Régis et Mado, en pleine séparation et Rose, une gouvernante presque muette. C'est alors qu'Yvon franchit le grand mur séparant le jardin familial de l'asile dont Régis est le directeur. Attendrie par sa fragilité, Betty cache Yvon plusieurs jours durant dans la cabane à vélo du jardin. Elle lui confie tout ce qu'elle a sur le coeur, bien décidée à faire de lui son meilleur ami et son confident. Yvon communique à peine. Pourtant, peu à peu, un lien de confiance, puis une sorte d'amitié se tissent entre eux
Σχολιο
Αυτη η ταινια -ποιημα , που παρουσιασε χθες βραδυ η κρατικη τηλεοραση του 3ου καναλιου , πρεπει να μπει στην ταινιοθηκη καθε σχολης ψυχολογιας του πλανητη !
Καποτε ο ιδρυτης της ψηχαναλυσης Σ.Φρουντ  ,αναλυοντας τον ψυχισμο του παιδιου  με την θεωρια της σεξουαλικοτητας , προσεδωσε μια "υλιστικη " σημασια στην εννοια  του ερωτα , οπως με τη λιμπιντο , το "ζωο" που κρυβεται μεσα μας για να εξασφαλιζει την αναπαραγωγη και να παραγει Εργο...
Η ταινια αυτη η οποια ειναι βασισμενη σε ενα πραγματικο περιστατικο , δειχνει την αλλη διασταση της σεξουαλικοτητας , εκεινη που χρησιμοποιησε
 ο Χριστος , χρησιμοποιώντας μια ελληνικη λεξη την Αγαπη , για να δωσει την συναισθηματικη σκοπια του ανθρωπου , αυτη την "θεικη " δυναμη της ψυχης ,να μεταμορφωνει τον καθε ενα απο μας , απο εξαρτημενο ,  μωρο , παιδι , σε ωριμο , ελευθερο , αυτονομο ον, που ζει και βιωνει μεσα απο το συναισθημα της Αγαπης την ολοκληρωση του , προσφεροντας  την υπαρξη του για την θεραπεια και τις αναγκες των αλλων μελων της κοινοτητας ....
Την προιστορικη , μητριαρχικη φυση της ανθρωπινης κοινοτητας , οπου η εξουσια ταυτιζεται με την ζωη και την θεραπεια ...
Η μικρη Μπετυ , μεσα απο την κρυψωνα  της παιδικης φαντασιωσης , αντι για κουκλα , αφεθηκε στο καλεσμα της Αγαπης για τον ευθραστο φυγαδα του ασυλου του πατερα της , ενα εφηβο αυτοχειρα που βρηκε μεσα απο την σχεση τους , την δυναμη που χρειαζεται για να κανει ο ιδιος την υπερβαση και απο δραστης ο ιδιος , να σωσει με την σειρα του την μικρη νεραιδα , οταν αψηφωντας τον κινδυνο , ανεβηκε στην οροφη του σπιτιου , για να τον εμποδισει να δωσει τερμα στην ζωη του , για να μην γυρισει στο ασυλο ...
Μια μυθικη και ποιητικη συναμμα θεραπεια , βγαλμενη μεσα απο την ιδια την ζωη , μια αλλοτριωση ρολων , αναμεσα στην ψυχικη νοσο και την θεραπεια , που θα ζηλευε ο Παρετο  και οσοι χρησιμοποιουν σημερα το ψυχοδραμα ....
Ενα εργο λυρικο , γεματο ποιηση απο τα πιο βαθεια χριστιανικα αξιωματα που εφτασαν ηδη τα 2000 χρονια απο τοτε που η αυτοθυσια , ο αλτρουισμος και η αλληλυεγγυη , χαθηκαν μεν απο την εξουσια ,
αλλα φωλιασαν βαθια στην ψυχη αυτων που θα τα χρειαζονται παντα  για να βρουν τον δρομο τους μεσα στο σκοταδι ...
Αυτο το διαχρονικο αριστουργημα της εβδομης τεχνης , ειναι προπαντων μια διαφορετικη προσεγγιση στην παιδικη ψυχη και τα προβληματα που αντιμετωπιζει στην οικογενεια ...
Ειναι η ουσια του Χριστιανικου Λογου , η δυναμη της Αγαπης σαν συναισθημα που καθοριζει την επιβιωση του ειδους μας , μακρυα απο το ζωικο βασιλειο , οπως το θελουν αυτοι που μας μυουν καθημερινα στον νομο της ζουγκλας ....